Çok zaman mı olmuşş.. olsun.. yazamadıçaa günle coğalıyor.. bir borç gibi sırtımdaa ama tatlısındann...Yazmak istiyorumm amaa yazamaıyorum.. bütünn cümlelerimm kısıtlanmıs gıbı hıseedıyorum.. çünküü hep diğerlerine bakıyorumm güzell uzun cumleler ıle doluu bir dunya sayfalarr.. sonra kenı kendıme cekınıyor ve bırakıyoum..Ama kendım ıcınn yazmalıyım dıyorumm..Uzunn zamandır antıdepresan hap almak ve almamak arasında kalıyorum .. her gun uyandıgımda tamamm içeceğimm diyee düşünüyor ve evden cıkarken hapı yutmayı hapı almayı unutuyorum..Günn içinde iniş ve çıkışlar ıle dolu bir gün geçiriyorum.. Gün geliyor eve gidince hemen içmeliyimmm kendimi biraz rahatlatmalıyım diyorumm.. Çogu zamanda amann içme ne de olsa sen kendı kendıne yetebılıyorsun deyipp sinir harplerini atlatıyorumm.Aslında kötü bişey değil antidepresanlarr özellikle bana iyi geleceğini de düşünüyorum..Çünkü benim gereksiz kaygılarım var ve gereksiz korkular yaşıyorumm...Vesvese denilen şeyinn içindeyimm..Ve en çok da hep başkaları adına empati kurduğum için yaşadıklarım..Ben herkez üzülmesin diyee düşünüp ona göre haraket ederken kimsenin benim adıma empati kurmadığını farkediyorum ve yıkılıyorum..İncilmemek için..incitmemekk için desem de şu yaşıma geldim kırmakk benim tarafımdan kırılmanın nasıl bir duygu oldugunu ne kendım ne dde cevremdekıler tattı... ınsallah tatmayayım tatmasınlar..Ama ınsanların dengesizılıklerı cok yoruyor benıı cıddı cıddı yara alıyorummm..DURRRRRRRRRRRRRRRRRr diyemiyorum vs vs..Amaa iyi olacagımm insallah..Kötü bisey degıll biliyorumm belki neden ben kendimi yıpratmısınn dıye bıle dusunebılırım ama işte içemiyorumm içmek istemiyorum:((
Bilmiyorum sizler ne düşünüyorsunuz? kullananlar varsapaylaşsın lütfen...Aslında sorunun en basındayımm içip içmemekk arasında bile kararsızlıklar yaşamamm.. çok zor değil ya::((: bazen eve yürüyerek mı yoksa araç ıle mi gitmeliyimm diye kendı kendımı o kadar yoruyorum ki anlatamamm:(
Trajıkomık kendıme gülüyorum..Acaba aranızda benım gıbı kararsılıklarla bogusan bırılerı varsa ses versın..
Selammm ve dualarımla...
Kendinle çok fazla uğraşıyorsun.İç dünyanla boğuştuğun için bu seni çok fazla hırpalıyor.Herşeyi hayatın akışına bırakmalısın.Zannetmeki bir tek sen böylesin.Hepimizin çevresinde zorlu insanlar ya da hayatın getirdiği zorluklar var ama her dk her sn bu zorlukları düşünürsen hep kendinden verirsin, hep kendini tüketirsin.Kendini meşkul edecek özelliklede kafanı dağıtacak bir meşgale bulmalısın en kısa zamanda..
YanıtlaSilYorumun için saol sema.. inanki bu benim elimde degil işyerinde ayrı stress evde ayrı stres:) işte bu stresten kurtulamıyorumm .Mevalannın dediği gibi oldugu kadar olmadığı kader deyip yasamayı ögrenmenn lazım...
YanıtlaSilmüslüman depresyona girmez demişti bir büyüğüm...duaya sıkı sarıl inşallah,hap alsam mı almasam mı diye boğuşmaktansa,kendini rahatlatacak başka meşgaleler bul,yürü,çiçek sula,birine yardım et,hasta ziyaret et,iş yap,yorul,duaya sarıl:)
YanıtlaSilBenımm her zamann dusunce tarzımbuydu ..Rabbımın ımtıhanıı dıye dusunuyorumm bır cok olayı ..Ama bazen ınsan öyle dıbe vuruyorkı ... sonrasıı çorap sökugu oluyor zaten..bir damlaya dayanamaz hale gelıyorsun..Geçecekınsallah ..Guzel samımı ıcten kelamın ıcın tskkurler..
SilBenim açımdan bunları söylemek kolaydır hani ben neler yaşadığını bilemiyorum sonuçta ama Allah kuluna taşıyamayacağı yükü yüklemez.Sana geceyi yaşatıyorsa bilki gündüzüde sana yaşatacaktır.Sabret şükret.Şükretmemiz gereken o kadar çok güzellikler varki..Güzel şeyler düşünerek kendine ilaç olmaya çalış.. :))
YanıtlaSilİnşallah.. canımm benımmm... bencıl degılımm ...bılıyorumm her kapıda ayrıı yangınlar var.. Sabır acı ama meyvesı tatlı olurmus.. ınsallah bende sabredenlerden olacagım..Aslında benım en buyuk duam .RABBİM BENİ SABRINLA DEĞİL ŞÜKRÜN İLe TERBİYE EYLE..Çükü sabretmekk kolay değil.. İnşallah şükreden kullardan şükrediilecekk yaşamlar yaşayalım..İLgi ve muhabbettin için..Rabbim razı olsun..
Sil