HEM yüzleri Dost ,Özleri düşmandan Usandımm..Dinlee ve Dinlen..

Seyreyle güzel, Mevlâ’nın kudreti neler eyler / Allah’a sığın, yüce (İlâhî) adalet neler eyler… 


Sevgili’ye gönül vereli ben candan usandım / Derdime düştükten (beri) dermandan usandım.

Suları bozulmuş, içtikleri kalp; Hazreti Hakk’a / Bir an dahi ettiğim isyandan usandım.

Yönelmem başkasına tevbeler olsun / Bu ana kadar ettiğim isyandan usandım.

Deli gönül pervane gibi yanmayı ister / Sabah ve akşam ah ile inlemeden usandım.

Ayrılık gözyaşı dökmeye mecalim kalmadı / Yârime kavuşma dilerim; iç acısından usandım.

Gönül âşk ile tutkun oldu; gayrisinden geçti / Ben insan sohbetinden dost görüşmesinden usandım.

Çünkü zamane insanlarından zerre vefa bulamadım / Yüzleri dost, özleri (içleri) düşmandan usandım.

Kudretine hayret kaldığım Hakk’ın ismini anayım / Çokluk ile insanlarla görüşmekten usandım.

Kuddû»sî’ye (Hak’tan) gayrisi vahşet görünerek / Kuddû»sî der ki: ‘Her ne var ise ondan usandım.’