Umut insanın kendısıymıs ..baharın dallarında saklıymıs ..iç kıpırtısıymışş..ışıldayan güneşin sıcaklığıymış..nefesi içine kadar çekmekmiş..Umut saklanan bahar dallarında yazı beklemekmiş...Bahar dallarıyla birlikte yeşermekmiş..Canlandıkça doğa çosmakmış..gözlerini aydınlığa açmakmış.Ve varlığa şükretmekmiş..Tekrar tekrar gözlerine güne açmaya ..Tekrar tekrar nefes almaya şükretmekmiş..Şükrü kaybetmemek umutmuşş.Umudu hiç yitirmemek lazımmış..Baharın dallarından yakalayıp bırakmamakmışş..Herkes bır dal tutsun lütfen bırakmasın sükürü kelamı sevgiyi..Ve hayatın sunduklarından kana kana içmeliymiş insan bu kanmış bu hava imiş insana lazım olan..Sonsuz şükrün sahibine sonsuz şükürler olsun yitirilen umudumuzu her baharda tekrar tekrar bize sunduğu için her yeni gün bir fırsat verdiği için..Hamdolsun umudu var eden Rabbime ..
